Απόψε σ' έχω στην αγκαλιά μου

Πως να ξεχάσω άλλωστε
τότε που καθόμασταν πάνω στις αρχαίες πέτρες
δίπλα στο νοτισμένο γρασίδι
και συ πάνω στα γόνατά μου
να μ' ασπάζεσαι γλυκά
μεθυσμένη από μια ανοιξιάτικη μελωδία

Και 'γω να σου υπόσχομαι τον ουρανό με τ' άστρα
αυτά που 'χω δει
κι αυτά που φαντάζομαι
και να 'μαστε ευτυχισμένοι
σ' αυτόν τον παράλογο γάμο
την αναπάντεχη ένωση
σε μια ξένη χώρα
τίποτα να μην θυμίζει οικείο
και όλα να ναι αγαπημένα

Θαρρείς από τόσο παλιά
που αξίζει να ζήσεις για να θυμηθείς
 το ξεχασμένο όνειρο της αγάπης μας
τ' αστέρια που κάποτε θα 'σβήσαν

Αλλά όχι σήμερα, κοίτα!
Απόψε έχει πανσέληνο!
Δες τ' ολόγιομο φεγγάρι
μήπως σου θυμίσει αυτό τίποτα
και τρομάξεις

Αλλά όχι απόψε
Απόψε σ' έχω στην αγκαλιά μου