Στιγμές - στιγμές κάθομαι ανήμερος
Κοιτώντας το θεριό μου
Μήπως μου φαίνεται βαρύ
Της μοναξιάς το πέτρινο τείχος
Και λησμόνησα να γυρίσω
Σε εκείνα τα φευγάτα μέρη
Κοιτώντας την σκιά μου
Βαδίζω στην Ισημερία.
Είπα να ρήξω κάτω
Κι όλο κοιτάω πίσω
Στο μελλοντικό μου ακρωτήρι
Όλο και πιό μακριά
Ο άνεμος με φέρνει
Χάνω την πίστη στον γνωστό μου εαυτό
Eύθραυστο αναστεναγμό
Τι και αν έχω κάνει σκέψεις
Ακόμα ταξιδεύω
Μαζί με την ακτή
Πηγαίνουν τα όνειρα μου
Συννέφιασε παντού
Βρίσκω τον Νταλκά μου
