Η αγάπη είναι αγάπη και αν ένα πράγμα έμαθα,
το να αγαπάς είναι κάτι σαν σκόνη.
Είναι εκεί
το θες
είτε όχι,
δεν έχει χρησιμότητα
καμιά.
Μόνο που φορές-φορές δύσπνοια σου φέρνει
Και βήχεις
Και έβηξες
Απεγνωσμένα τα σημάδια της μια μέρα έψαχνες να βρεις,
πέρα από αυτά που έχει αφήσει στην ψυχή σου
και δεν την βλέπεις
δεν είδες τίποτα
Μα άσε τον χρόνο επιτέλους να κυλήσει
μια μέρα θα την καταλάβεις μου είπες
Τώρα κοιτώ το σκονισμένο έπιπλο της τηλεόρασης
Μπορώ να περάσω το δάχτυλό μου από πάνω.
Αφήνει πίσω του μια γραμμή
